Stambeni djelovi grada imaju prepoznatljiv izgled i razlikuju se od solitera i poslovnih cetvrti. Cine ih elegantne kuce od opeke i stambene zgrade gradjene tokom naglog proširenja grada od 1870. do 1930. Kamenje i cigle su postale glavni gradjevinski materijal pošto su drvene konstrukcije zabranjene nakon Velikog požara 1835. godine. Za razliku od Pariza, koji je vjekovima koristio sopsvenu kamenu podlogu, Njujork je uvijek morao da dovlaci gradjevinski materijal sa velikih udaljenosti. Zahvaljujuci tome, njujorške stambene zgrade obiluju razlicitim teksturama kamena.